onder die mites oor die elektriese motorfiets dit is een daarvan waarop dit gebaseer is 'n werklike feit, maar lees verkeerd: die twee battery-aangedrewe wiele het 'n laer outonomie, maar alles in vergelyking met dié van endotermiese voertuie.
Olie – anders as die battery! – dit is 'n baie effektiewe manier om energie te stoor en is een van die redes waarom dit tot op hede verkies is. Net dit, soos uiteengesit op die “omdat die elektriese motorfiets nie besoedel nie”, om hierdie energie vry te stel, moet dit verbrand word.
Batterye stoor slegter as olie, maar hulle stel energie direk vry.
Dinge het die afgelope paar jaar verander danksy die chemie van batterye en sal die volgende dekade geleidelik verander met 'n progressiewe verbetering..
Die keerpunt was met litiumionbatterye en nou is die reeks wat 'n elektriese motorfiets bied, geensins weglaatbaar nie: laat ons gaan dai 70 km van 'n brommer tot oor 250 van die grootste fietse. anche se, va detto, data moet altyd saam met 'n soutkorrel geneem word, want baie hang af van die gebruiksvoorwaardes (stedelike pad, skuurasfalt, gaan op, neergedaal en bo alles smoor!).
As ons staatmaak op statistieke rakende die gebruik van die vervoermiddels, egter, ons vind dat dit al meer as genoeg is: in werklikheid vertel hulle ons dit Italianers reis gemiddeld elke dag 28,8 km.
Die reise buite die stad is, vir die meeste kentaurs, van honderd kilometer. Selfs al is dit cool om ons te vertel wat ons doen sewe duisend kilometer elke keer as ons in die saal klim, die waarheid is 'n bietjie’ anders.
Die data vertel ons dat die 60% van Italiaanse motorfietsryers nie bykom nie 4.000 km per jaar en minder as 1% oorskry 10.000.
Aanvaar hierdie feit, dit is logies dat ons in elk geval minder beperkings wil hê, dat ons wil graag 'n fiets hê wat nooit opraak nie. Maar dit sou beteken – soortgelyk aan wat met die tenk gebeur – het 'n groter en dus swaarder battery en dit, gevolglik, bestuur bestuur. Ons wil 'n swaar en lomp fiets hê? Non credo.
Dit is eerder nodig fokus op laaitye. Laat my verduidelik. 'N Fiets soos die Zero DSR waarmee ek gebruik, ry 150 km as ons baie vrolik gaan en veilig by aankom 200 km as ons versigtig ry, soos ek in verskillende gesien het reise soos die na die Agnellotreffen. As ek 'n model gekies het met die “Power Tank”, of met 'n opsionele bykomende battery, arriverei a 250 km daardie, eerlikwaar, dit is meer as genoeg afstand om enigiets te doen.
Die vraag beweeg ietwat hoër hoe lank neem dit om te herlaai en hoe lank ek nog moet sit en wag, faktor ja wat my reis verleng e – op die oomblik – dit bemoeilik my lewe.
Die battery van die Zero neem byvoorbeeld 'n paar uur 0 aan die 100% met 'n kolom e 8 uur na die binnelandse 220v.
Die reaksie gewoonlik: “Twee ure? Ons is mal? Ek kan nie so lank wag nie!”. Yup, maar hoeveel tyd spandeer jy in die restaurant?? Ecco. U moet sorg dat u stoppe ooreenstem met dié van die fiets.
U hoef ook nie te wag totdat dit droog is om weer te laai nie: meer haltes = korter haltes.
Vir liefdadigheid, dit is nie alles eenvoudig nie, dit vereis dat jy jou gewoontes moet verander, maar wat ek vir u wil sê, is dat dit vandag nog glad nie onmoontlik is om met 'n elektriese motorfiets te ry nie. Jy reis stadiger, verkies kleiner paaie, korter afstande en meer pouses.
Die vervaardigers werk al hoe meer daaraan tydsverlaging en ek het die afgelope vyf jaar al 'n merkbare verbetering gesien. Op hierdie punt gaan ons oor na die volgende waarneming: “ja maar waar laai ek weer? Die kolomme is nie daar nie…”.
#RIDEMORE
1 kommentaar
Comments are closed.